Η 82χρονη γιαγιά της Ειδομένης που έγινε θέμα στο BBC

Το χωριό της Ειδομένης και τα σύνορα της Ελλάδας με την πΔΓΜ βρέθηκαν στο επίκεντρο της προσφυγικής κρίσης λόγω των χιλιάδων ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν εκεί όταν η άλλη πλευρά έκλεισε τα σύνορα, βάζοντας φρένο στον «βαλκανικό δρόμο» των προσφύγων.

Οι κάτοικοι της περιοχής άνοιξαν τις καρδιές τους και τα σπίτια τους στους ανθρώπους που ζούσαν το δικό τους δράμα σε μικρή απόσταση από τα χωριά τους.

Μεταξύ αυτών είναι και η 82χρονη Παναγιώτα Βασιλειάδου, που μοιράζεται το σπίτι της με πέντε Σύρους πρόσφυγες- και η ιστορία της έγινε ρεπορτάζ στο BBC.

«Δεν ήρθαν να με βρουν, να ζητήσουν βοήθεια», εξηγεί η 82χρονη στο βρετανικό δίκτυο. «εγώ όμως που τους έβλεπα και περνούσαν το δρόμο έκανα κάθε μέρα τοστ, αυτόφετες, τυροπιτάκια».

Η κυρία Παναγιώτα ξέρει από ξεριζωμό και απελπισία, καθώς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το χωριό της, το Χαμηλό, ισοπεδώθηκε.

«Τους νιώθω γιατί τα έχω περάσει, αν δεν τα περνούσα δεν θα ήξερα, το ένιωσα το κρύο, την πείνα…», εξομολογείται, «κάθομαι μόνη μου το βράδυ και γυρίζουν όλα μέσα στο μυαλό μου κι αρχίζω και κλαίω».

Ο 20χρονος Majid είναι ένας από τους φιλοξενούμενούς της και εξηγεί πως για εκείνους η «μαμά» είναι ένας άγγελος. Για να συνεννοηθούν χρησιμοποιούν νοήματα, λέει, «είναι σαν να είναι μάνα μας, τόσο πολύ την αγαπάμε».

Η κυρία Παναγιώτα δεν άνοιξε μόνο το σπίτι τους στους ταλαιπωρημένους αγνώστους. Άνοιξε και την καρδιά τους και τους εμψύχωσε, δίνοντάς τους συμβουλές από τη δική της πείρα της ζωής: «όταν ήρθαν εδώ, ντρέπονταν κιόλας, κάθονταν έτσι (με το κεφάλι σκυμμένο). Τους κάνω, το κεφάλι ψηλά, είστε νέοι, δεν είστε γέροι, ό,τι έγινε έγινε, πίσω δεν έρχεται».

Όσο για το τι θα ήθελε, είναι απλό: «Να ανοίξουν τα σύνορα, να φύγει αυτός ο κόσμος, είναι νέα παιδιά, να βρουν δουλειά για να ζήσουν. Δεν είναι ζητιάνοι…», λέει.