Ο τουρκικός Στρατός κατέστρεψε την πόλη Νίσιβη η οποία κατέχεται από την Τουρκία και βρίσκεται ακριβώς πάνω στα σύνορα με τη Συρία, αλλά κατοικείται από χριστιανούς και αλαουίτες και πρόσφατα είχε τεθεί υπό τον έλεγχο των Κούρδων.
Ο τουρκικός Στρατός κατέστρεψε μια αρχαία ασσυριακή εκκλησία και μεγάλο μέρος της πόλης όπου έχει απαγορευθεί η πρόσβαση σε δημοσιογράφους.
Στη Νίσιβη είχε κηρυχθεί απαγόρευση κυκλοφορίας, η οποία διήρκεσε 14 ημέρες και έληξε την Πέμπτη το πρωί όταν μετά από σφοδρές μάχες ο τουρκικός Στρατός ξαναπήρε τον έλεγχο της πόλης από τους Κούρδους, οι οποίοι απλώς αποσύρθηκαν στα γύρω βουνά. Η Νισίβι αποτελεί μέρος της περιοχής την οποία η Ρωσία θεωρεί ότι ανήκει στην Συρία βάσει της συνθήκης του 1938.
Υπάρχουν νεκροί μεταξύ των αμάχων, ενώ οι πρώτες εικόνες που αναρτούνται στο Twitter δείχνουν μια πόλη – εμπόλεμη ζώνη.
Η περιοχή όπου βρίσκεται η πόλη συνοδεύει με τη Συρία και είναι πολύ σημαντική για μια σειρά από λόγους. Η περιοχή Hatay κατοικείται από Άραβες Αλαουίτες από την ίδια φυλή με τον Μπασάρ Αλ Ασάντ και τους υποστηρικτές του. Επιπλέον, έχει μια μεγάλη ιστορία αφού είναι γνωστή ως Αλεξανδρέττα μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα με πληθυσμό Αλαουιτών, Χριστιανών και Κούρδων κτλ. Την περιοχή διοικούσε η Γαλλία μαζί με τη Συρία και το Λίβανο.
Η περιοχή αυτή λοιπόν απολάμβανε ένα ειδικό καθεστώς από τη γαλλική διοίκηση και το συριακό κράτος με την τουρκική κοινότητα να έχει πολιτισμικά και γλωσσικά δικαιώματα.
Την περιοχή αργότερα διεκδίκησε ο πρώτος τούρκος πρόεδρος Κεμάλ Ατατούρκ και τελικά έγινε "δημοκρατία" το 1938 κάτω από κοινή Γαλλική και τουρκική κηδεμονία.. Αργότερα, η αγγλο-γαλλο-τουρκική συνθήκη του 1939 εγκαθίδρυσε μια αμοιβαία συμφωνία ασφαλείας μεταξύ των τριών χωρών και η εκχώρηση της περιοχής στην Τουρκία έγινε για την προσχώρηση της Τουρκίας στην συμφωνία.
Αν και η Τουρκία δεν βοήθησε την Γαλλία και Βρετανία στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (αυτό οφείλεται σε μία ρήτρα που την εξαιρεί από οποιαδήποτε αφορμή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγκρουση με την ΕΣΣΔ), διατήρησε την περιοχή Hatay. Μια αναγνώριση που δεν έγινε ποτέ δεκτή από την τότε ΕΣΣΔ και μετέπειτα από την Ρωσική Ομοσπονδία.
Η Συρία επίσης ποτέ επίσημα δεν αναγνώρισε την απώλεια της περιοχής Hatay και της υπολογίσιμης κοινότητας Αλαουιτών ενώ ενδεικτικό είναι ότι οι χάρτες της Συρίας δεν δείχνουν την περιοχή αυτή ως τμήμα της Τουρκίας!
Η περιοχή αυτή λοιπόν απολάμβανε ένα ειδικό καθεστώς από τη γαλλική διοίκηση και το Συριακό κράτος με την τουρκική κοινότητα να έχει πολιτισμικά και γλωσσικά δικαιώματα.
Την περιοχή αργότερα διεκδίκησε ο πρώτος τούρκος πρόεδρος Κεμάλ Ατατούρκ και τελικά έγινε "δημοκρατία" το 1938 κάτω από κοινή Γαλλική και τουρκική κηδεμονία.. Αργότερα, η Αγγλο-γαλλική-Τουρκική συνθήκη του 1939 εγκαθίδρυσε μια αμοιβαία συμφωνία ασφαλείας μεταξύ των τριών χωρών και η εκχώρηση της περιοχής στην Τουρκία έγινε για την προσχώρηση της Τουρκίας στην συμφωνία.
Αν και η Τουρκία δεν βοήθησε την Γαλλία και Βρετανία στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, αυτό οφείλεται σε μία ρήτρα που την εξαιρεί από οποιαδήποτε αφορμή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγκρουση με την ΕΣΣΔ, διατήρησε την περιοχή Hatay.
Η Συρία ποτέ επίσημα δεν αναγνώρισε την απώλεια της περιοχής Hatay και της υπολογίσιμης κοινότητας Αλαουιτών ενώ ενδεικτικό είναι ότι οι χάρτες της Συρίας δεν δείχνουν την περιοχή αυτή ως τμήμα της Τουρκίας!
Ποτέ δεν αναγνώρισε την τουρκική κυριαρχία στην περιοχή ενώ πριν χρόνια η περιοχή αυτή ήταν αφορμή ψυχρού πολέμου μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού με την τελευταία να υποστηρίζει το PKK και δίνει καταφύγιο στον ηγέτη του μέχρι που η Άγκυρα απείλησε στα τέλη του 1990 με εισβολή"! - See more at: http://www.hellas-now.com/2015/10/james-jeffrey-1939.html#sthash.ItMbiKX...
Η Νίσιβις, όπως γραφόταν στα αρχαία ελληνικά, ιδρύθηκε το 901 π.Χ. ως αραμαϊκή πόλη. Στη συνέχεια την κατέλαβαν οι Ασσύριοι το 896 π.Χ. και από τότε ήταν μια πόλη Αραμαίων και Ασσυρίων.
Στα ελληνιστικά χρόνια αποικίστηκε και από Έλληνες, Σπαρτιάτες, ενώ στα ρωμαϊκά χρόνια ήταν συνοριακή πόλη – ισχυρό κάστρο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στα σύνορα με την Περσική Αυτοκρατορία.
Σήμερα ο πληθυσμός της είναι κυρίως κουρδικός αλλά στην πόλη συνεχίζει να υφίσταται ασσυριακή μειονότητα.
Η Νίσιβη βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και οι τουρκικές Αρχές συχνά επεμβαίνουν με στρατιωτικά μέσα για να καταστείλουν την κουρδική αντίσταση.
Η Νίσιβη είχε από τις πρώτες χριστιανικές κοινότητες. Τοπικός Άγιος της πόλης είναι ο Ασσύριος Άγιος Ιάκωβος, που το 309 μ.Χ. χρίστηκε επίσκοπος της πόλης και συμμετείχε και στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια.
Ο Άγιος Ιάκωβος από τη Νίσιβη ήταν και ο πρώτος χριστιανός που οργάνωσε αποστολή για να βρει την Κιβωτό του Νώε και μάλιστα ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα μέρος της στο όρος Τζουντί, που βρίσκεται στη σημερινή επαρχία Σιρνάκ της νοτιοανατολικής Τουρκίας.
Ο Άγιος Ιάκωβος, που η μνήμη του εορτάζεται από όλες τις Εκκλησίες, Ανατολική (Ελληνο)Ορθόδοξη, Ρωμαιοκαθολική και Μονοφυσιτική (Ασσύριοι – Αραμαίοι), λέγεται ότι λειτουργούσε σε μια σήμερα αρχαία εκκλησία που υφίσταται στη Νίσιβη. Στην κρύπτη της εκκλησίας υπάρχει και ο τάφος του.