Πότε νίκησε η λογική το πάθος....Γράφει η Ελεονώρα Δοντά !

Όλοι έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με προσωπικές καταστάσεις που ίσως και να θελήσαμε να ξεχάσουμε. Λάθος άνθρωποι; Λάθος στιγμές; Ποιος ξέρει; 

Με το πέρασμα του χρόνου όμως, φεύγει ο εγωϊσμός και ο θυμός και μένουν οι όμορφες μνήμες Όταν γίνει αυτό βρίσκεις τα δικαιολογητικά που ίσως έψαχνες πριν (τότε που ήθελες να του-ης σπάσεις το κεφάλι)ή μήπως δεν ήθελες; Ποιος είπε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι εύκολες; Ποιος είπε ότι μπορούμε να ταιριάζουμε με όλους; Μπορούμε να το επιδιώξουμε βέβαια. Συμβιβασμός και προσπάθεια. Μήπως όμως έτσι αλλοιώνεις τον εαυτό σου; Και αν δεν τον αλλοιώνεις ,προσποιείσαι. Και τι ουσία έχει αν προσποιηθείς στην ίδια σου την σχέση; Άλλωστε αυτή δεν είναι η ουσία; Να είσαι αληθινός-η... 

Ναι δεν αντιλέγω η εμφάνιση είναι σημαντική και η ομορφιά απαραίτητη για την πρώτη επαφή. Τι είναι όμως η ομορφιά; Είναι κάτι υποκειμενικό και ασυμβίβαστο, χαμαιλέοντα θα την χαρακτήριζα διότι σε κάθε άνθρωπο φαίνεται διαφορετική. Εντάξει γοητεύεσαι από κάποιον-α και έρχεται το πρώτο ραντεβού...Και βρίσκεσαι και συζητάς και βγαίνεις και λες εδώ είμαστε μετά από λίγο καιρό...Για την απόφαση που πήρες στο να δημιουργήσεις μία σχέση φταίει η ομορφιά; Μάλλον όχι, Φταίει η συζήτηση ,φταίει ο χαρακτήρας ,αυτό σε κρατάει και αυτό μένει. Δύο μάτια να σε κοιτάνε στα δύσκολα.. Δύο χέρια να σε στηρίζουν, δύο χείλη να σε συμβουλεύουν και μία καρδιά που να χτυπάει για εσένα … Η μάλλον για εσάς... Ευτυχία.. Αυτό δεν ψάχνουμε; Εμπιστοσύνη ,ειλικρίνεια στιγμές... Κοινές στιγμές που να δυναμώνουν τον έρωτα όχι να τον σβήνουν...Πρέπει να δώσεις για να πάρεις...Και πάμε στα δύσκολα... 

Αν δώσεις και δεν πάρεις τι γίνετε;  

Μπήκες στον χορό και χορεύεις...Tσουυυύπ πάνω στην στροφή πέφτεις.. Πέφτεις και ξυπνάς από το όνειρο.. Καλά τα παραμύθια δεν λέω αλλά να τα διαβάζεις και να τα βλέπεις σε ταινίες...(Άλλωστε φίλε-η που θες να πουλάς παραμύθια ,μην τα πουλάς σε "άμαχο πληθυσμό" άνοιξε βιβλιοπωλείο και πούλα τα εκεί που πρέπει) ..Και πιάνεις το τηλέφωνο και καλείς τον κολλητό-η 

Και ξεκινάει η "συνάντηση κορυφής"

Και παίρνεις την κλασική απάντηση στην κλασική ερώτηση 

- (Τι θα κάνω με αυτόν-η. 

-"Σούταρε" τον-ην και πολύ ασχολήθηκες..) 

Και ενώ δεν σε καλύπτει αυτή η απάντηση το κάνεις,(προσωρινά ίσως αλλά το κάνεις.) 

Γιατί αυτό είναι το σωστό, γιατί αυτό πρέπει γιατί έτσι λέει η λογική, γιατί αυτό λένε οι τρίτοι;;;; 

Αχ αυτή η λογική.. Ποτέ δεν τα πήγε καλά με τον έρωτα.. Ποτέ δεν μπορούσαν να συνυπάρξουν.. 

Και ήρθε η ώρα να ξανά γυρίσω στην αρχή.Λάθος άνθρωπος; 

Λάθος στιγμή; 

Λάθος απόφαση; (Την απάντηση την ξέρετε ο καθένας σας προσωπικά) 

Θυμάσαι αναπολείς και θες να ζητήσεις πίσω αυτά που χάθηκαν(πρακτικά αλλά όχι νοητά) στο πέρασμα του χρόνου.Χα. Μάντεψε τώρα μπήκε ανάμεσα αυτό το κόκκινο μικρό διαβολάκι που λέγετε εγωισμός ...Άλλο εγωισμός και άλλο αξιοπρέπεια(να το ξεκαθαρίσουμε αυτό)  

Και σε πιάνει το πείσμα και δεν κάνεις καμία απολύτως κίνηση. 

"Αν θέλει θα κάνεις αυτός-η" ή "εγώ τι είμαι για τον-ην διεκδικήσω πίσω" 

Και έρχεται σε αντιπαράθεση ο εγωισμός που τα έχει βρει με την λογική απέναντι στο φτερωτό μικρό 

Αγγελάκι που λέγετε  έρωτας..