Γιατί οι σκύλοι μας σκλαβώνουν με ένα βλέμμα; Ιδού η απάντηση!

Ακόμη και αυτοί που δεν είχαν ποτέ σκύλο, σίγουρα το έχουν ζήσει: ένα σκυλάκι που μας ρίχνει ένα βλέμμα και μας σκλαβώνει κυριολεκτικά! Μας κερδίζει την καρδιά! Και την ίδια στιγμή νιώθουμε πως η αγάπη αυτή είναι αμοιβαία...

Η ιστορία αγάπης μεταξύ σκύλου και ανθρώπου κρατά χιλιετίες, σχεδόν όσο και η ιστορία των δυο ειδών. Για πρώτη φορά Ιάπωνες επιστήμονες έρχονται να εξηγήσουν αυτό το είδος "έρωτα με την πρώτη ματιά"! Όπως διαπίστωσαν λοιπόν οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Αζαμπού, όταν ένας σκύλος και ένας άνθρωπος κοιτάζονται στα μάτια, τότε γίνεται μια "έκρηξη" της ορμόνης ωκυτοκίνης και στους δυο (και στον άνθρωπο και στο σκύλο). Η ορμόνη αυτή έχει ονομαστεί και ορμόνη της αγάπης. Και κάπως έτσι γεννιέται μια αγάπη που κρατά για μια ζωή (ίσως και παραπάνω).

Από τις αναλύσεις που έκαναν οι επιστήμονες είδαν ότι στον οργανισμό τόσο του σκύλου όσο και του ανθρώπου. Στις μετρήσεις, η ωκυτοκίνη τους ακολουθούσε παράλληλη πορεία. Όσο ανέβαινε στους ανθρώπους, τόσο αύξανε στους σκύλους - και το αντίστροφο. Και όσο μεγάλωνε η ωκυτοκίνη στα δύο είδη, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο χρόνος που οι σκύλοι (και ιδίως οι σκύλες) κοιτούσαν περισσότερο τα αφεντικά τους. Η ωκυτοκίνη αυξανόταν στους σκύλους κατά 130% περίπου, ενώ στα αφεντικά τους κατά 300%, όταν κοιτάζονταν για αρκετή ώρα στα μάτια.

Η νέα αυτή έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Science", δείχνει ακόμη πως η δράση της ωκυτοκίνης -της ορμόνης της στοργής και της αγάπης- μπορεί να υπερβεί τα σύνορα των βιολογικών ειδών, τουλάχιστον μεταξύ ανθρώπων και σκύλων.

Η ωκυτοκίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου και εκκρίνεται από τη υπόφυση, επιτελεί ποικίλους ρόλους στους ανθρώπους και σε άλλα θηλαστικά: είναι η ορμόνη εκείνη που βοηθά στην έναρξη του τοκετού, στη δημιουργία δεσμού ανάμεσα στη μητέρα και στο βρέφος στη διάρκεια του θηλασμού, στη μείωση του στρες, στην αρμονική συνεργασία των μελών μιας ομάδας, στην ενίσχυση του αλτρουισμού, στη σεξουαλική διέγερση κ.α.

Εντυπωσιακό είναι ακόμη ότι σε παρόμοια πειράματα με λύκους (από τους οποίους προήλθαν οι σκύλοι ως είδος) δεν έδειξαν ανάλογη επίδραση στην ωκυτοκίνη, ούτε των ανθρώπων ούτε των λύκων, παρόλο που οι τελευταίοι είχαν ανατραφεί από ανθρώπους ήδη από τη στιγμή της γέννησής τους.

Η ανακάλυψη μπορεί να εξηγήσει πώς ένα μέρος των λύκων εξημερώθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια και έγινε σύντροφος του ανθρώπου, με τη βοήθεια του αρχαίου βιολογικού μηχανισμού της ωκυτοκίνης. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι κάποια στιγμή μια ομάδα πιο φιλικών λύκων αλληλεπίδρασε με μια ομάδα ανθρώπων με τρόπο τέτοιο που υπήρξε μια αμοιβαία αύξηση της ωκυτοκίνης, κάτι που -μέσω ενός «ενάρετου κύκλου» ανατροφοδότησης- οδήγησε σε πιο στενό δεσμό μεταξύ τους κ.ο.κ.